Krzysztof, senior #truchtteam wspomina, że ze sportem zetknął się dopiero w technikum, gdzie reprezentowanie szkoły w siatkówce i koszykówce było jego ulubionym zajęciem. Niestety wcześniej nie miał szczęścia do nauczycieli WFu, którzy raczej zniechęcali do uprawiania sportu niż zachęcali, dlatego żałuje, że nie trafił mu się taki nauczyciel jak Krzysztof Pietrzyk.
Tomek uważa, że w podstawówce nikt nie postawiłby złamanego grosza na to, że w przyszłości zostanie rozpoznawalnym sportowcem, a już na pewno, że jego bieg będzie transmitowany w telewizji przez ponad 3 godziny.
Nie da się nie zauważyć, że sport jest nieodłącznym elementem jego życia osobistego, jak i zawodowego. Jednakże nawet on sam nie spodziewał się, że to właśnie bieganie odegra tak poważną rolę w jego życiu, a wręcz stanie się jego nieodłączną częścią i codziennością. Przygoda Patryka ze sportem zaczęła się, kiedy miał zaledwie 5 lat i dość przypadkowo trafił na zajęcia gimnastyki sportowej w MOSiR Tęcza.
Witek był aktywnym dzieckiem, w szkole podstawowej spróbował sił w pływaniu, koszykówce, startował w wyścigach rowerowych. Jednak to podczas sprawdzianów biegowych i startów w szkolnych przełajach, zdecydowanie wygrywał z rówieśnikami, dzięki czemu odkrył, że to właśnie bieganie najbardziej mu się podoba.
Grzesiek opowiada, że nie pomyślałby kiedyś, że będzie można o nim przeczytać jako o członku grupy biegowej, nawet w momencie, gdy wraz z kuzynem w ramach spędzania wolnego czasu zaczęli biegać po okolicy. Jak się okazało, jego kuzyn Robert odpadł, a on biega do dziś, traktując ten sport bardziej jako swoistą higienę życia i sposób na nie, niż rywalizację czy zdobywanie coraz lepszych lokat.
Kiedy zapytaliśmy Miłosza o bieganie, zaczął od cytatu z Emila Zatopka, który stwierdził, co następuje: „Jeśli chcesz biegać, przebiegnij kilometr… Jeśli chcesz zmienić swoje życie, przebiegnij maraton”. Jak się dowiedzieliśmy, dla Miłosza powyższe stwierdzenie jest bez sensu. Jeśli miałby odpowiedzieć na pytanie, czy bieganie zmieniło jego życie, to odpowiedziałby, że jest to źle postawione pytanie. Jak sam stwierdził, zapytałby raczej: „czy bieganie zmieniło mnie?” Wtedy odpowiedź byłaby TAK.
Michał należy do grona zawodników zawieszonych pomiędzy sportem zawodowym a amatorskim. Swoją „zawodową” przygodę z bieganiem rozpoczął w 1999 roku, kiedy po wygranych międzyszkolnych zawodach przełajowych do trenowania w barwach Rudzki Klub Sportowy zaprosił go trener Stanisław Jaszczak. Do 2008 roku specjalizował się w biegach na stadionie, ale z powodzeniem startował też w przełajach i biegach ulicznych. Z tego okresu pochodzą jego wszystkie życiówki.
Bartek w pierwszej biegowej imprezie wystartował w 1998 roku, był to Łódzki Bieg Sylwestrowy, po którym na parę lat odłożył buty do biegania do szafy. Wrócił w 2003 roku, startując w różnego rodzaju zawodach, od biegów ulicznych, przełajowych, po biegi górskie. W maratonie zadebiutował w 2006 roku, meldując się na mecie z czasem 2:55:41! Nadal zastanawia się jak ten wynik poprawić. Pomimo upływu lat i tysięcy przebiegniętych kilometrów, dalej ma mega frajdę z biegania.
Agata wspomina, że bieganie jest w jej życiu od zawsze. Już jako mała dziewczynka oglądała swoją starszą siostrę startującą na najważniejszych międzynarodowych imprezach lekkoatletycznych, m.in. Igrzyskach Olimpijskich w Atenach. Gdy ktoś pytał ją kim będzie, jak dorośnie, bez wahania odpowiadała: „Będę biegać tak jak Małgosia”.
Piotrek, biegacz amator, na co dzień pracujący jako fizjoterapeuta. Pracując z ludźmi często aktywnymi fizycznie, musi umieć wyobrazić sobie problem, który spowodował ich spotkanie. Z tego właśnie powodu, żeby lepiej zrozumieć biegowe bolączki swoich pacjentów, sam zaczął przemierzać ścieżki trochę szybciej niż spacerem.
Adam swoją biegową przygodę rozpoczął w 2012 roku jeszcze jako uczeń łódzkiego liceum. Jednak już od najmłodszych lat interesował się sportem, grał w piłkę nożną, jeździł konno. Jeździectwo to zresztą po dziś dzień jego druga pasja, a Adam regularnie startuje w zawodach w skokach przez przeszkody.
Tomek od dziecka związany jest ze sportem. Zaczął od piłki nożnej, przez sztuki walki, po treningi siłowo-sylwetkowe, co jak się później okazało, było bardzo dobrą bazą pod biegi przeszkodowe OCR.
Monika biega już od 15 lat, czyli przez dobrą połowę swojego życia. Jak wspomina, od najmłodszych lat tj. w szkole podstawowej sprawdziany na WF-ie z biegów długodystansowych były jej specjalizacją. Biegi krótsze już niekoniecznie. Gdy uczęszczała do gimnazjum, nauczycielka wychowania fizycznego zaszczepiła u niej miłość do biegania i to właśnie wtedy rozpoczęła się jej przygoda z bieganiem.
Krzysiek na co dzień jest nauczycielem wychowania fizycznego oraz trenerem lekkiej atletyki. Bieganie jest jego pasją od blisko 25 lat! Przez prawie ćwierć wieku swojej przygody z bieganiem wygrał ponad 150 imprez, reprezentował Polskę na Mistrzostwach Świata w biegach górskich, zdobywał medale Mistrzostw Polski, Europy i Świata w półmaratonie, biegach górskich kategorii „Masters”.
Kuba swoją biegową przygodę zaczął w 2011 roku i jak twierdzi, była to reakcja na szybko rosnący brzuch i trzeci podbródek. Przez całe dzieciństwo i młodość unikał sportu, jak tylko mógł, nie lubił się ruszać.
Michał, żartobliwie opowiada, że z powodu nadmiernej ruchliwości, już jako dziecko od najbliższych zyskał ksywkę Lewy, gdyż tak szybciej było za nim wołać. Tak zostało do dziś. Wiele lat biegał głównie za piłką jak większość dorastających chłopców. Kiedy zdał sobie sprawę, że nie będzie drugim Markiem Citko, zakochał się w górach, dla których porzucił inne pasje i to im oddał swoje serce. Dlatego też zaczął regularnie biegać, aby utrzymywać formę, będąc na co dzień na nizinach. Dodatkowo zaczął przygodę ze wspinaczką, ponadto organizował wyprawy w góry wysokie.